Wie is Remke Faber?
er moet een klik zijn, ook tussen mens en dier
Als geboren Leerdammer, 8-3-1979 (red.) en getogen boerenlul uit Zijderveld ben ik opgegroeid te midden van de natuur. Waar natuur is zijn dieren en waar dieren zijn komt Remke, ik was geen jongetje dat thuis ging zitten maar wel uren ergens buiten kon zijn en blijven, kijken, horen, ruiken, voelen, proeven en genieten.
Die dierenvriendschap kreeg ik met de paplepel ingegoten, mijn ouders hadden altijd huisdieren. De mechelse herder stond hierin voor mij centraal, wij hebben er één gehad, Remy heette hij en hij is 13 jaar oud geworden. Remy werd geboren op de boerderij van mijn opa en oma Bronkhorst, een plek waar ik tijdens mijn jeugd zo goed als dagelijks was te vinden. Mijn opa en oma hadden ook mechelse herders en een buurman verderop in de Zijderveldselaan had er ook één, een teef die later door Remy gedekt werd, want daar rende die reu van ons wel op af natuurlijk. Tevens hadden mijn ouders jack-russels en nu nogsteeds. Eerst Micky('Dick'), vervolgens Baloe en op dit moment Gino. En dan heb ik Texy nog niet genoemd, maar daar weet ik weinig tot niets meer van, ik was nog erg jong. Het ras moet iets van een kruising boerenfox jack-russell geweest zijn (dit ga ik nog even navragen).
Ik was altijd gek met die honden! Spelenderwijs kunstjes aanleren, verboden dingen afleren, spelen, rennen en eten geven, maar soms ook haar uitkammen of teken met je nagels en of tekentang uittrekken. Hoe dan ook creëer je toch een band met de hond(en). En je leert de omgang met het dier aan als automatisme die je steeds weer toepast en de hond gehoorzaamd en wordt een lief beessie.
Verder hadden zij (nu nogsteeds één), ook altijd katten (o.m. Moortje, Motor, Rokus en Jumbo), maar ook konijnen, sierduiven, ratjes, parkieten en een pony. Dan zijn er nog de paarden op de boerderij waar ik ook letterlijk tussen opgegroeid ben, idem met koeien. Sinds april 2010 heb ik mijn eerste eigen hond Jahjah genaamd (zie foto).
Tegenwoordig pas ik dit toe bij honden, de ervaringen met honden die ik in mijn leven heb gehad, zorgen ervoor dat ik sta voor een goede behandeling die keer op keer voor rust bij de hond zorgt, op 't gemak voelen, beginnen en weer ophouden op het moment dat het baasje dat aangeeft, maar ook voor ruimte om gek te doen en te spelen als een bezetene lol, of aaien, knuffelen en praten, geluid maken of fluiten, klappen e.d. Het contact tussen mens en hond moet op een gegeven moment bij wijze van vastgeroest zitten, alles is duidelijk, geen probleem.
Sinds september 2016 is mijn honden uitlaatservice niet meer mijn primaire werk, uitlaten van honden blijf ik gewoon doen, het is een hobby, een passie. Feit is wel dat ik door mijn nieuwe 'hoofdbaan' niet op ieder moment van de week in de gelegenheid ben voor uw hond te zorgen.
Remke's Honden Uitlaatservice, daar word u uitgelaten van!